Her insan bu dünyaya Allah’a iman edip kul olmak için gelir, yaratılış amacı da budur…
Dün Kerim Korkut kardeşimiz “normalde hayatın bir amacı yok, hayatın amacı yaşamak. Bir amaç uğruna yaşamak ne saçma bir şey, sen hayatın askeri misin! Amacın şunu yapmak, bunu yapmak değil yaşamak olacak. Bütün bir hayatı bir amaca feda edemezsin, yaşamak için bazı amaçları gerçekleştiririz…” diye yazmış…
Kısaca Kerim Korkut kardeşimize göre insan bu dünyaya hiçbir amacı olmadan geliyor. Yani yiyecek, içecek, işe gidecek, koltukta uyuyarak dizisini seyredecek, sonra yine işe gidecek, adeta bir hayvan gibi hiç düşünmeden, akletmeden, “neden ben bu dünyaya geldim, ne için yaratıldım, beni yaratan Kim” diye hiç düşünmeyecek. Sonra da 60-70 yıl adeta beyinsiz bir bitki gibi, ruhsuz bir hayvan gibi hiç düşünmeden yaşayıp ölecek ve mezara girecek. Sonra da kendi kafasına göre mezarda yok olup gidecek! Kerim Korkut kardeşimize göre dünyaya gözlerini açan milyarlarca insan işte böyle hiçbir amacı olmadan yaşayıp ölmeli.
Eğer insan kainatın tesadüfen olduğunu ve tüm kainatın içindeki uzayın, yıldızların, göklerin, yerin, denizlerin, hayvanların, bitkilerin tesadüfen olduğunu düşünürse tabii ki bu dünyada hiçbir amacının olmadığını düşünür. Vücudundaki 100 trilyon hücrenin, vücuduna özenle döşenen kilometrelerce uzunluktaki damarların, muhteşem görme, duyma, dokunma ve sinir sisteminin, her saniye hiç durmadan atan kalbinin de tesdüfen olduğunu düşünür. Kendisine insan olarak yaşaması için, akletmesi, düşünmesi için verilen ruhun da tesadüfen olduğunu düşünür. Doğal olarak kainattaki muhteşemliği ve olağanüstülüğü, kendi bedenindeki akıl almaz yaratılışı fark edemeyen bir insan Allah’ı ve O’nun kadrini hakkıyla taktir edemeyecek, kendisini yaratan Allah’ı da fark edemeyecektir. “Onlar, Allah’ın kadrini hakkıyla takdir edemediler. Şüphesiz Allah, güç sahibidir, Azizdir. (Hac Suresi, 74)” ayetiyle Allah iman etmeyen insanların olacağını ve hiç düşünmeden, akletmeden, amaçsız bir şekilde bu insanların yaşayacaklarını Kuran’la bildirir.
Dünyada milyarlarca insan var, bunların bir kısmı iman ediyor. Bu dünyaya geliş amaçlarının “Allah’a kul olmak olduğunu, Allah’ın rızasını kazanmak olduğunu, bu kainatın boş yere yaratılmadığını, gerçek hayatın dünya değil ahiret olduğunu çok iyi biliyorlar. Hayatlarını çok güzel bir amaca, “Allah’ın rızasını kazanmaya” adıyorlar. Bu dünyanın göz açıp kapayana kadar geçeceğini, gerçek hayatın ölümden sonra başlayacak olan sonsuz ahiret hayatı olduğunu çok iyi kavramış durumdalar. Hayatlarının her dakikasının kıymetini bilip her günlerini Allah için salih amellerle dolduruyorlar. Onlar Kerim Korkut kardeşimizin dediği gibi hayatın askeri değiller, ama Allah’ın sevdiği ve dost edindiği çok samimi kul olmuşlar. Ne mutlu onlara, ne mutlu sonsuz cennet için dünyalarını Allah’a adayanlara.
Hayır, kim (güzel davranış ve) iyilikte bulunarak kendisini Allah’a teslim ederse, artık onun Rabbi Katında ecri vardır. Onlar için korku yoktur ve onlar mahzun olmayacaklardır. (Bakara Suresi, 112)
Allah hidayet vermeyince milyarlarca insan da Allah’a iman etmiyor, 70-80 yıl bu dünyada kalıyor ama daha Allah’ı fark edemiyor! Bu dünyaya mal mülk edinmek, kariyer sahibi olmak, birkaç yabancı dil öğrenmek, yazlık ev almak, evlenip iki üç çocuk yetiştirmek, çocuklarını çok iyi okullarda okutup evlendirmek, sonra da emekli olup bir köşede ölmek için geldiğini sanıyor. Bir kere bile Allah’ı anmıyor, alnı secdeye gitmiyor, ancak başı sıkıştığı zaman “Allah” diyor. Hayatının tamamını samimiyetsizlik ve kendi çıkarı üzerine kuruyor. “Yaşlanınca dini yaşarım, yaşlanınca namaz kılarım” diyor, yaşlanınca da hiçbir şey yapmıyor. (Kendi aklınca dinin yaşlanınca yaşanacağını düşünüyor, yine haşa bu samimiyetsizliğini Allah’ın görmeyeceğin düşünüyor.
Tabii ki iman etmeyen milyarlarca insan Allah’ın huzuruna gelip tek başına durduğunda hiç de boş yere yaratılmadığını çok iyi anlayacak. Sorgu sırasında neden kendisine indirilen Kuran’ı hiç okumadığını anlatacak, neden Allah için hiçbir şey yapmadığını, neden ahireti unutup dünyaya daldığını anlatacak. Yani kısaca Kerim Korkut’un önerdiği gibi bomboş ve amaçsız yaşayanlar sonsuza kadar bu yaptıklarına pişman olacaklar. “Ah keşke geri dönebilsek de Rabbimizin rızasını kazansak” diye yalvaracaklar.
Biz, gökleri, yeri ve ikisi arasında bulunanları bir oyun ve oyalanma konusu olsun diye yaratmadık. (Duhan Suresi, 38)
Biz ona yolu gösterdik; (artık o,) ya şükredici olur ya da nankör. (İnsan Suresi, 3)
Size her istediğiniz şeyi verdi. Eğer Allah’ın nimetini saymaya kalkışırsanız, onu sayıp-bitirmeye güç yetiremezsiniz. Gerçek şu ki, insan pek zalimdir, pek nankördür. (İbrahim Suresi, 34)
Kerim Korkut’un yazdığı bu yazı insanları tamamen yanlış yönlendiren, Kuran’a ters, ayetlere ters, “Allah’a kul olmak üzere bu dünyaya geldiğimizi” unutturan bir yazıdır. Böyle bir yazının sorumluluğu olur diye düşünüyorum ve Kerim Korkut kardeşimizden bu yazısını düzeltmesini rica ediyorum.
Not: Yazımda konunun anlaşılması için “hiç düşünmeyen bitki gibi, hayvan gibi” diye ifade ettim. Ama kainatta yaratılan bütün bitkiler ve hayvanlar sürekli Allah’ı tesbih ederler, ilhamla hareket ederler, Allah’a karşı son derece boyun eğicidirler. İman etmeyip Allah’tan yüz çeviren insan ise hem zalimdir, hem nankördür. Kendisine ruh verilmesine, akıl verilmesine, muhteşem bir beden verilmesine, sayılamayacak kadar çok nimet verilmesine rağmen yüz çeviren ve hayatını bomboş geçiren insan ise ayette bildirildiği gibi “hayvandan da daha aşağı ve gafil” bir mahluktur:
Andolsun, cehennem için cinlerden ve insanlardan çok sayıda kişi yarattık (hazırladık). Kalpleri vardır bununla kavrayıp-anlamazlar, gözleri vardır bununla görmezler, kulakları vardır bununla işitmezler. Bunlar hayvanlar gibidir, hatta daha aşağılıktırlar. İşte bunlar gafil olanlardır. (Araf Suresi, 179)
Kaynak:
http://allahicinyasamaknasildir.blogspot.com.tr/2011/01/muminlerin-amaci-allah-rizasi-allah.html
Tüm yazılarım: https://erkanarkutyaziyor.wordpress.com/
Erkan Arkut Yazıyor 